Godshuis Lantschot

In de wereld van vandaag is Godshuis Lantschot een onderwerp geworden dat van groot belang is voor verschillende mensen over de hele wereld. Sinds zijn opkomst heeft Godshuis Lantschot de aandacht getrokken van zowel experts als enthousiastelingen, wat heeft geleid tot diepgaande debatten, onderzoek en analyses over de implicaties en repercussies ervan. Met een voelbare impact op de hedendaagse samenleving is Godshuis Lantschot erin geslaagd verschillende gebieden van het dagelijks leven te doordringen, van de politiek tot de populaire cultuur, en is het een fenomeen geworden dat niemand onverschillig laat. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten die verband houden met Godshuis Lantschot, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de invloed ervan op verschillende aspecten van de hedendaagse samenleving grondig onderzoeken.

Het Godshuis Lantschot is een voormalig godshuis aan de Falconrui in de stad Antwerpen. Het Godshuis Cornelis Lantschot werd in 1656 bij testament opgericht door de koopman en financier Cornelis II Lantschot (1572-1656). Het omvatte twaalf huisjes voor oude mannen rond een binnenplaats. Er was ook een kapel met sacristie die toegewijd werd aan de Heilige Rosalia (tegen de heersende pest). Het beheer van het godshuis werd toevertrouwd aan de Armenkamer, die de armenzorg binnen de stad Antwerpen organiseerde. In de Franse tijd werd het godshuis ingelijfd bij het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Na 1862 woonden er vijftien echtparen. De kapel werd vanaf 1833 verhuurd als kunstenaarsatelier of pakhuis. Ze huisvestte vanaf 1899 de kunstenaarsvereniging “De Kapel”. De Commissie van Openbare Onderstand restaureerde de voorgevel in 1958-1959 (architect Fritz Van Averbeke). Het OCMW en de erfgoedvereniging “Cornelis Floris” (huurder sinds 1984) voerden in 1987-1988 samen de bouwkundige en interieurrestauratie uit van de kapel (architecten Luc Vermoesen en Rutger Steenmeijer).

Bronnen