Kabinet-Pourier III

In de wereld van vandaag is Kabinet-Pourier III een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van individuen en gemeenschappen. Sinds zijn opkomst heeft Kabinet-Pourier III de aandacht getrokken van zowel experts als fans, waardoor discussies zijn ontstaan ​​die uiteenlopen van de oorsprong ervan tot de impact ervan op de moderne samenleving. Kabinet-Pourier III is vanuit verschillende perspectieven bestudeerd en geanalyseerd, wat aanleiding heeft gegeven tot een enorme hoeveelheid informatie en meningen over deze kwestie. In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Kabinet-Pourier III en onderzoeken we de betekenissen, implicaties en mogelijke toekomstige ontwikkelingen ervan.
Kabinet-Pourier III
Kabinet in Nederlandse Antillen Vlag van Nederlandse Antillen
Kabinet-Pourier III
Premier Miguel Pourier
Partij(en) PAR, PNP, FOL, MAN, DP Sint Maarten, DP Bonaire, UPB, WIPM, SEA
Start 8 november 1999
Demissionair 18 januari 2002
Eind 3 juni 2002
Voorganger Kabinet-Römer
Opvolger Kabinet-Ys I
Staatshoofd Beatrix der Nederlanden
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Cariben

Het kabinet-Pourier III was van 8 november 1999 tot 3 juni 2002 het 21ste kabinet van de Nederlandse Antillen. Het was het derde kabinet onder leiding van Miguel Pourier, die als formateur erin slaagde een meerderheidskabinet te formeren. De coalitie, bestaande uit negen partijen: PAR, PNP, FOL, MAN, DP Sint Maarten, DP Bonaire, UPB, WIPM en SEA, kon rekenen op 18 van de 22 zetels in het Antilliaanse parlement. In het regeerakkoord werd opgenomen de voortzetting van het ingezette herstelprogramma om de Nederlandse Antillen er economisch weer bovenop te helpen. De PAR mikte op een gedetailleerd regeerakkoord met zaken als arbeidsflexibilisering, vermindering van overheidskosten en uitvoering van het voorgestelde herstelplan. Er zou worden gewerkt aan een urgentieplan met concrete gedetailleerde actiepunten: de afvloeiing van honderden ambtenaren bij de landsoverheid en op eilandsniveau. Het vakantiegeld zou worden gehalveerd net als de wachtgeldregeling en overheidsbedrijven zouden worden geprivatiseerd. Met de opbrengt kon een deel van de nationale schuld worden afgelost. Gedacht werd ook aan vrije vestiging voor Europese Nederlanders. Bij de realisatie zouden internationale organisaties, zoals het IMF, worden betrokken.

Samenstelling

Het derde kabinet Pourier bestond uit acht ministers (exclusief de gevolmachtigd minister in Den Haag). De PAR leverde twee ministers en de gevolmachtigd minister, de PNP twee ministers en de FOL, MAN, DP (Sint Maarten) en DP (Bonaire) ieder een minister.

Ambtsbekleders

Ministers / Ministerie Ambtsbekleders Partij Termijn
Minister-President en tevens Minister van Algemene Zaken en Ontwikkelingssamenwerking Miguel Pourier PAR 8 november 1999 - 3 juni 2002
Minister van Binnenlandse Zaken, Arbeid en Sociale Zaken Lucille George-Wout PAR 8 november 1999 - september 2000
Vicepremier en tevens Minister van Nationaal Herstel en Economische Zaken Suzy Camelia-Römer PNP 8 november 1999 - 3 juni 2002
Minister van Justitie Rutsel Martha PNP 8 november 1999 - 3 juni 2002
Minister van Verkeer en Communicatie Maurice Adriaens FOL 8 november 1999 - 2001
Minister van Onderwijs, Jeugd, Cultuur en Sport Stanley Lamp MAN 8 november 1999 - 3 juni 2002
Minister van Financiën Russell Voges DP-SXM 8 november 1999 - 3 juni 2002
Minister van Volksgezondheid en Hygiene Laurenso Abraham DP-BON 8 november 1999 - 3 juni 2002
Gevolmachtigd minister Ambtsbekleders Partij Termijn
Gevolmachtigd minister in Den Haag Carel de Haseth PAR 1 januari 2000 - 22 juli 2002