Terriër (hond)

In het artikel dat we vandaag presenteren, gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Terriër (hond). Door de geschiedenis heen is Terriër (hond) het voorwerp geweest van studie, debat en bewondering, en heeft het de aandacht getrokken van kunstenaars, wetenschappers, filosofen en nieuwsgierigen. Op de volgende pagina's zullen we de verschillende facetten van Terriër (hond) verkennen, van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan op wetenschappelijk gebied. Daarnaast zullen we de invloed ervan op de populaire cultuur analyseren en hoe deze onze percepties en overtuigingen in de loop van de tijd heeft gevormd. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in een onthullende reis door de geschiedenis en het heden van Terriër (hond).
Norfolkterriër, 9 weken oud

Terriër is de verzamelnaam voor een groep hondenrassen.

Toepassing en karakter

Borderterriër

Terriërs zijn jachthonden die gefokt zijn voor de jacht op klein roofwild. Handig daarbij is dat ze bij het rennen hoge snelheden bereiken. De naam is afgeleid van het Latijnse woord terra, voor grond.

De honden volgen met name vossen, bunzings en dassen in hun hol en zetten ze daar vast. De jager kan, afgaande op het geblaf van de hond, het wild uitgraven en doden. Maar indien nodig kan de terriër ook zelf de strijd aanbinden. Terriërs werden tevens veel ingezet als rattenvanger.

Om deze taken naar behoren uit te voeren hebben terriërs veelal een fel karakter en laten ze zich niet graag commanderen. Om gemakkelijk in de holen van hun prooidieren binnen te kunnen dringen zijn terriërs in het algemeen klein en/of laagbenig gefokt. De bekendste uitzondering is de grote airedaleterriër, die voor de jacht op otters van de kleinere terriërs is afgeleid.

De meeste leden van de terriërgroep zijn in Groot-Brittannië gefokt. In Duitsland zijn voor hetzelfde doel enerzijds de pinschers en schnauzers, anderzijds de dashonden ontwikkeld. Sinds de 19e eeuw zijn veel terriërrassen populair geworden als gezelschapshond en als showhond.

De jongste terriërsoort in Nederland (vanaf 1974) is de norfolkterriër. Deze terriër is een van de compactste en sterkste terriërs. Zelfs het gebit van de norfolkterriër is naar verhouding groter en krachtiger dan die van andere terriërsoorten.

Rasoverzicht

De terriërs hebben in de rasindeling van de FCI een eigen rasgroep, die weer in vier subgroepen is verdeeld (zie: Lijst van hondenrassen, rasgroep 3).

Sectie Grote- en Middenslagterriërs

Sectie Kleine terriërs

Sectie Terriërs van het type buldog

Sectie Terriërs van het type dwerghond

De meeste rassen maken deel uit van de groep grote en middenslagterriërs, zoals de foxterriër, of de groep kleine terriërs, waaronder de cairnterriër. In Nederland vaak minder correct aangeduid als hoogbenige resp. laagbenige terriërs.

Terriërs van het buldogtype, zoals de bulterriër, zijn rassen die uit buldoggen en terriërs gekruist zijn om de kracht van de buldog te verenigen met het felle temperament van de terriër. Ten slotte zijn er terriërs van het dwerghondtype, zoals de yorkshireterriër, die speciaal als gezelschapshond gefokt zijn.

Er bestaat ook nog een aanzienlijk aantal niet erkende terriërrassen.