Żyto

W dzisiejszym świecie Żyto stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie na polu akademickim, Żyto przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Na przestrzeni lat wywołało debaty, doprowadziło do badań i dało początek różnym teoriom, które próbują wyjaśnić jego rolę i znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Żyto i spróbujemy zrozumieć jego różne aspekty oraz jego głęboki wpływ na współczesny świat.
Żyto
Ilustracja
Żyto zwyczajne
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

żyto

Nazwa systematyczna
Secale L.
Sp. Pl. 84. 1753
Typ nomenklatoryczny

Secale cereale L.

Synonimy
  • Gramen Ség.

Żyto (Secale L.) – rodzaj roślin jednorocznych, rzadziej dwuletnich z rodziny wiechlinowatych. Liczy 9 gatunków. Rośliny te występują w południowej i południowo-wschodniej Europie, w północnej Afryce oraz zachodniej Azji, na wschodzie sięgając po zachodnie Himalaje i region Sinciang w zachodnich Chinach. Jeden gatunek (S. africanum) rośnie w Południowej Afryce.

Ze względów gospodarczych najważniejsze znaczenie ma żyto zwyczajne S. cereale.

Morfologia

Pokrój
Trawy kępowe, bez rozłogów. Źdźbła zwykle prosto wzniesione.
Korzenie
Silnie rozwinięty system korzeniowy (łączna długość korzeni jednej rośliny wraz z włośnikami sięgać może ponad 10 tys. km).
Liście
W pączku zwinięte, później płasko rozpostarte.
Kwiaty
Zebrane w dwukwiatowe kłoski (czasem ze szczątkowym trzecim kwiatem), a te w dwurzędowe, gęste kłosy. Kłoski siedzą na osi kłosa pojedynczo. Plewy są zaostrzone i zaopatrzone w wyraźny kil. Plewka dolna z długą i szorstką ością.
Owoce
Ziarniaki o kształcie podłużnym, nieco bocznie spłaszczone, z podłużnym wgłębieniem i owłosionym wierzchołkiem.

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), rzędu wiechlinowców (Poales). W obrębie rodziny należy do podrodziny wiechlinowych (Pooideae), plemienia Triticeae.

Wykaz gatunków

Żyto zwyczajne skrzyżowane z pszenicą dało mieszańca – pszenżyto ×Triticosecale.

Zastosowanie

Żyto zwyczajne jest popularną rośliną uprawną. Z ziaren wyrabia się mąkę, którą stosuje się głównie do wypieku chleba. Produkuje się z nich też etanol. Ziarno żyta stosowane jest także do wyrobu pasz dla drobiu, bydła i trzody chlewnej. Z żyta wyrabia się także zielonkę, kiszonkę, użytkuje się siano. Siano służy m.in. do wyrobu tarcz łuczniczych.

Z innych gatunków jako roślinę pastewną wykorzystuje się żyto krzyca S. strictum (≡ S. montanum).

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum. .
  4. a b c d Secale L., Plants of the World online , Royal Botanic Gardens, Kew .
  5. a b c d Secale Linnaeus, Flora of China , eFloras.org .
  6. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1057. ISBN 83-214-1305-6.
  7. a b c Marian Falkowski (red.), Trawy polskie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982, s. 403, ISBN 83-09-00593-8.
  8. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 844, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. Poaceae (grass family). Taxonomy Browser . The National Center for Biotechnology Information. . (ang.).
  10. a b Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, s. 417.
  11. a b Jan Mazurek, Marek Ruszkowski, Żyto, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1967, s. 8-10.