C/1807 R1

W dzisiejszym świecie C/1807 R1 stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i na różnych etapach życia. Niezależnie od tego, czy mówimy o C/1807 R1 jako wybitnej postaci w historii, kontrowersyjnym temacie w społeczeństwie, czy też znaczącej dacie dla ludzkości, jego znaczenie jest niezaprzeczalne. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie C/1807 R1, analizując jego implikacje w różnych aspektach życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po rolę w polityce i ekonomii, C/1807 R1 wyróżnia się jako temat wielkiej debaty i refleksji. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie C/1807 R1 w dzisiejszym świecie i to, jak ukształtował on nasz sposób myślenia i działania.
C/1807 R1
(Wielka Kometa z roku 1807)
Odkrywca

mnich Parisi

Data odkrycia

9 września 1807

Nazwy alternatywne

1807

Elementy orbity
Półoś wielka

143,2012 au

Mimośród

0,9955

Peryhelium

0,6461 au

Aphelium

285,7564 au

Okres orbitalny

? lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

63,1762°

Długość węzła wstępującego

269,4837°

Argument peryhelium

4,0970°

Moment przejścia przez peryhelium

19 września 1807

Charakterystyka fizyczna jądra
charakterystyka

nieznana

C/1807 R1 (również Wielka Kometa z roku 1807) – kometa długookresowa, którą można było obserwować gołym okiem w 1807 roku. Prawdopodobnie wróci w okolice Słońca.

Odkrycie i obserwacje komety

Kometę zaobserwował po raz pierwszy 9 września 1807 roku mnich zakonu augustianów o imieniu Parisi w mieście Castrogiovanni (obecnie Enna) we Włoszech. 19 września tegoż roku przeszła ona przez peryhelium swej orbity. Kometa określana była jako „wielka” ze względu na dużą jasność wizualną.

Orbita komety

C/1807 R1 porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,995. Peryhelium znajdowało się w odległości 0,65 j.a. od Słońca. Nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 63,2˚.

Zobacz też

Przypisy

  1. J. Russell Hind: The comets: a descriptive treatise upon those bodies. Londyn: John W. Parker and Son., 1852, s. 154.

Bibliografia

Linki zewnętrzne