W następnym artykule poruszymy temat
Carey W. Barber, który w ostatnim czasie wzbudził ogromne zainteresowanie.
Carey W. Barber to temat, który wywołał debatę i dyskusję w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ ma znaczący wpływ na nasze codzienne życie. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z
Carey W. Barber, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Uwzględnione zostaną różne perspektywy i opinie, aby przedstawić pełną i obiektywną wizję tego tematu. Ponadto najnowsze badania i badania zostaną przeanalizowane w celu dostarczenia aktualnych i istotnych informacji. Celem jest zapewnienie czytelnikowi głębokiego i wzbogacającego zrozumienia
Carey W. Barber.
Carey W. Barber (ur. 4 lipca 1905 w Wiltshire w Wielkiej Brytanii, zm. 8 kwietnia 2007 w Nowym Jorku) – brytyjski działacz religijny, członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy.
Życiorys
Carey W. Barber został ochrzczony w 1921 roku w Winnipeg w Kanadzie. W 1923 roku, wraz ze swoim bliźniaczym bratem, Normanem, przeniósł się do nowojorskiej dzielnicy Brooklyn. Pracował jako wolontariusz w powstającej wówczas drukarni Towarzystwa Strażnica. Otrzymał przydział do obsługi prasy drukarskiej. Następnie usługiwał w Dziale Służby Biura Głównego, koncentrując się na sprawach świadczenia w Stanach Zjednoczonych. W latach 20. XX wieku grał na skrzypcach w orkiestrze rozgłośni WBBR.
W 1948 roku został kaznodzieją podróżującym w zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Był absolwentem 26 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. Tam też poznał przyszłą żonę, Kanadyjkę Sydney Lee Brewer. W roku 1956 ożenił się i przez następne 20 lat razem z żoną odwiedzali zbory w Stanach Zjednoczonych. Był nadzorcą obwodu, a potem nadzorcą okręgu.
W roku 1977 został członkiem Ciała Kierowniczego. Brał udział w kongresach (m.in. w Polsce, Chorwacji, w otwarciu Biur Oddziału (np. w takich krajach jak: Australia, Japonia, Mauritius, Niemcy, Południowej Afryce), nowych Sal Królestwa (np. na Reunionie) i nowych Sal Zgromadzeń (np. w Argentynie czy w Szwecji), a także odwiedzał inne kraje (np. w 1979 roku odbył podróż służbową do Gambii).
Przypisy
- ↑ a b Radość z powodu „zwycięstwa z Barankiem”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 października 2007, s. 31 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1978, 1978, s. 259 (ang.).
- ↑ a b Watchtower, Wywiad z wiernymi siostrami – wdowami po członkach Ciała Kierowniczego , jw.org, 3 stycznia 2017 .
- ↑ Jehowa „obchodził się ze mną wspaniałomyślnie”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1985, s. 21–27 .
- ↑ Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego , 1995, s. 226, 227 .
- ↑ Nowi członkowie Ciała Kierowniczego, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, marzec 1978, s. 13 .
- ↑ Posłańcy pokoju w Europie Wschodniej, „Przebudźcie się!”, 8 marca 1997, s. 22–25 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 , 2009, s. 191 .
- ↑ „Ten dom jest Twój”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lipca 1990, s. 14, 15 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1990 , s. 33 (ang.).
- ↑ Ciekawe szczegóły ze sprawozdania z różnych krajów opublikowane w Roczniku Świadków Jehowy na rok 1990 , 1990, s. 17 .
- ↑ Radosne dzieło zgromadzania w Japonii, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 listopada 1989, s. 23–27 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1995 , s. 30 .
- ↑ Jehowa buduje dom, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, czerwiec 1988, s. 24–27 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2007 , 2007, s. 248 .
- ↑ Dlaczego na wyspie Reunion jest tyle Sal Królestwa, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 września 1990, s. 30, 31 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2001 , 2001, s. 203 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1998 , 1998, s. 24 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1995 , 1995, s. 24 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1975, 1975, s. 148, 195–197 (ang.).
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1979, 1979, s. 254 (ang.).
Bibliografia