Obecnie Defenestracja praska to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Defenestracja praska wzbudził duże zainteresowanie i był przedmiotem debaty w różnych kręgach. Przez lata Defenestracja praska okazał się odpowiedni w różnych obszarach, od technologii po politykę, kulturę i ogólnie społeczeństwo. Kontynuując eksplorację i analizę Defenestracja praska, konieczne jest zrozumienie jego wpływu na nasze codzienne życie i otaczający nas świat. W tym artykule zagłębimy się w znaczenie Defenestracja praska i jego wpływ na różne aspekty współczesnego społeczeństwa.
Ten artykuł od 2024-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Defenestracja praska (łac.de fenestra – przez okno, Pražská defenestrace) – nazwa trzech wydarzeń z historii Czech. W każdym przypadku doszło do wyrzucenia osób przez okno w Pradze. Ten sposób uprawiania polityki nazywany jest żartobliwie more Bohemico.
II defenestracja praska (23 maja 1618) – z okna Zamku Królewskiego na Hradczanach wyrzucono dwóch cesarskich namiestników – Jarosława Borzitę z Martinic i Wilhelma Slavatę – oraz sekretarza Fabriciusa. Doszło do tego z powodu wzburzenia przywódców czeskich protestantów dyskryminującą ich polityką cesarza Macieja. Pomimo upadku z wysokości kilkunastu metrów urzędnikom nic się nie stało (katolicy uznali to za cud). Wyrzuceni zostali z sali jadalnej i podobno uratowała ich góra naturalnego kompostu, powstała z resztek jedzenia wyrzucanych przez to okno po ucztach. Opisane wydarzenie jest uważane za bezpośrednią przyczynę wybuchu wojny trzydziestoletniej.
III defenestracja praska (10 marca 1948) – śmierć ministra spraw zagranicznych Czechosłowacji Jana Masaryka, syna prezydenta Tomasza Masaryka, który zginął wyrzucony z okna wg badań policji czeskiej z 2004 r.
Do jeszcze jednej defenestracji, zwykle pomijanej, doszło 24 września 1483 roku (według Czechów – „druga defenestracja”). Narastające konflikty między katolikami a kalikstynami, za rządów króla Władysława II, doprowadziły do wybuchu w trzech organizmach, składających się na ówczesną Pragę. W ratuszu staromiejskim został ranny katolicki burmistrz Jan od Klobouků i jeden radny, następnie burmistrz został wyrzucony przez okno, ale przeżył. Z okien ratusza nowomiejskiego wyrzucono ciała siedmiu zabitych katolickich rajców, natomiast na Malej Stranie aresztowano katolickich radnych[potrzebny przypis].