We współczesnym świecie
J stał się tematem coraz większego zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po tych, którzy niewiele wiedzą na ten temat,
J przykuł uwagę wszystkich. Wraz z szybką ewolucją technologii i społeczeństwa,
J stał się istotny w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy złożoność i wymiary
J, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując kompleksowy przegląd tego intrygującego problemu.
J j
J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego. Pierwotnie była jedynie wariantem graficznym litery I. W pisowni polskiej J służy głównie do zapisu półsamogłoski przedniej /j/ (niesylabicznego i). W alfabecie łacińskim J występuje od XII w., w polskim występuje od XVII w..
Współcześnie litera j jest używana do oznaczania głoski:
- /j/ w językach bałtyckich, słowiańskich, uralskich oraz w językach germańskich (oprócz angielskiego, luksemburskiego oraz scots), a także w języku esperanto i włoskim
- /ɟ/ w języku konkani i w części języków afrykańskich
- /t/ w języku Kiowa
- /x/ lub /h/ w języku hiszpańskim
- /з/ w języku azerskim, francuskim, katalońskim, portugalskim, rumuńskim, tatarskim i tureckim
- /ʤ/ w języku angielskim, indonezyjskim, malajskim, turkmeńskim i w części języków afrykańskich
Litery j używa się w oficjalnych transkrypcjach z następujących języków azjatyckich:
Inne reprezentacje litery J
Zobacz też
Przypisy