stał się bardzo istotnym tematem we współczesnym społeczeństwie. Wraz z szybkim postępem technologii i ciągłymi zmianami w globalnym krajobrazie,
stał się punktem zainteresowania ludzi w każdym wieku, płci i na każdym poziomie społeczno-ekonomicznym. Niezależnie od tego, czy chodzi o miejsce pracy, naukę czy sferę osobistą,
odgrywa kluczową rolę w codziennym życiu ludzi. W tym artykule zbadamy znaczenie
i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na ten ekscytujący temat!
Janusz Andrzej Rolicki (ur. 22 października 1938 w Wilnie) – polski dziennikarz, pisarz, publicysta i polityk, autor licznych zbiorów reportaży, a także wywiadów rzek z Edwardem Gierkiem i Zbigniewem Bujakiem, w latach 1996–2001 redaktor naczelny „Trybuny”.
Życiorys
Urodził się w Wilnie. W 1942 wraz z matką przedostał się nielegalnie do okupowanej Warszawy. Podczas wojny stracił obydwoje rodziców, wychowywany był przez krewnych matki, która zginęła w powstaniu warszawskim.
W 1962 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Swoją pracę magisterską pt. Program polityczny „Nowej Reformy” w latach 1913–1914 (do powstania NKN-u 16 VIII 1914 r.) napisał pod kierunkiem Henryka Jabłońskiego.
W latach 1961–1967 pracował jako reporter w „Polityce”. Następnie został dziennikarzem „Kultury”. W latach 1967–1972 zajmował tam stanowisko kierownika działu reportażu, natomiast w latach 1972–1973 był zastępca redaktora naczelnego tygodnika. W latach 1974–1977 był naczelnym redaktorem publicystyki kulturalnej Telewizji Polskiej. Od 1977 do 1980 był dyrektorem programowym i generalnym ds. artystycznych Telewizji Polskiej. Współtworzył i występował jako prezenter programów telewizyjnych: Godzina szczerości, Sam na sam, Tylko w niedzielę, XYZ.
W latach 1963–1982 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (był członkiem zarządu głównego od 1971 do 1974). W 1976 wstąpił do Związku Literatów Polskich. Od 1970 do 1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego złożył legitymację partyjną i odmówił weryfikacji, w konsekwencji czego przez następne dwa i pół roku był bezrobotny. W 1984 znalazł zatrudnienie w Interpress-Filmie.
W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W wyborach samorządowych w 1998 uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego I kadencji. Zasiadał w radzie naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej. Pod koniec listopada 2001 wystąpił z klubu SLD w sejmiku, wiążąc się z Samoobroną RP. W 2002 nie ubiegał się o ponowny wybór do sejmiku.
W latach 1996–2001 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Trybuny”. Później związał się z tygodnikiem „Uważam Rze” oraz gazetą „Fakt”. Swoje teksty publikował okazjonalnie także w „Przeglądzie” oraz „Gazecie Wyborczej”. Był również częstym gościem programów publicystycznych w Telewizji Republika. Krzysztof Pilawski przeprowadził z nim wywiad rzekę, który pod tytułem Wańka-wstańka ukazał się w 2013 nakładem Wydawnictwa Demart.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 1974 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Jest laureatem krajowych nagród dziennikarskich (w tym Nagrody im. Juliana Bruna w 1966 oraz Nagrody im. Bolesława Prusa w 1976).
Publikacje
- Brałem łapówki, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1966
- Z życiem pod pachę, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1968
- Przodem do tyłu, Czytelnik, Warszawa 1972
- Kochana mamo, zrób mi alibi, Czytelnik, Warszawa 1974
- Nie tylko brałem, Czytelnik, Warszawa 1976
- Edward Gierek. Przerwana dekada (wywiad rzeka), Fakt, Warszawa 1990
- Edward Gierek. Replika (wywiad rzeka), Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1990
- Prezenter, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1990
- Zbigniew Bujak. Przepraszam za Solidarność (wywiad rzeka), Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1991
- Edward Gierek. Życie i narodziny legendy, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2002
- Wyklęte pokolenia, Nowy Świat, Warszawa 2011
- Diabelski urok, Zysk i S-ka, Poznań 2016
- Nieznośny urok PRL, Zysk i S-ka, Poznań 2017
- Lepsi od Pana Boga. Reportaże z Polski Ludowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2018
Przypisy
- ↑ a b TomaszT. Wituch TomaszT., BogdanB. Stolarczyk BogdanB., Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2010, s. 245 .
- ↑ a b KrzysztofK. Pilawski KrzysztofK., „Wańka-wstańka” – wywiad rzeka z Januszem Rolickim , wPolityce.pl, 11 kwietnia 2013 .
- ↑ KrzysztofK. Pilawski KrzysztofK., Chłopiec pod barykadą – rozmowa z Januszem Rolickim , TygodnikPrzeglad.pl, 11 sierpnia 2014 .
- ↑ GrzegorzG. Szymanik GrzegorzG., Janusz Rolicki, były naczelny 'Trybuny': Po trzech dniach miałem w kieszeni 4800 zł z łapówek , Wyborcza.pl, 15 października 2018 .
- ↑ Diabelski urok , Zysk.com.pl .
- ↑ Samorząd Województwa Mazowieckiego: Radni: Kadencja I , Mazovia.pl .
- ↑ Rolicki w Samoobronie , Lewica.pl, 30 listopada 2001 .
- ↑ Janusz Rolicki , TygodnikPrzeglad.pl .
- ↑ Temat: Janusz Rolicki , TelewizjaRepublika.pl .
- ↑ Wańka-wstańka , Lubimyczytac.pl .
- ↑ KrzysztofK. Pilawski KrzysztofK., Miliard za Gierka – rozmowa z Januszem Rolickim , TygodnikPrzeglad.pl, 22 kwietnia 2013 .
- ↑ Janusz Rolicki, IIK.pl, 14 marca 2006 .
- ↑ Brałem łapówki , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Z życiem pod pachę , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Przodem do przodu , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Kochana mamo, wyrób mi alibi , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Nie tylko brałem , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Edward Gierek: Przerwana dekada , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Edward Gierek. Replika, prawda do końca... , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Prezenter , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Zbigniew Bujak. Przepraszam za Solidarność , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Edward Gierek. Życie i narodziny legendy , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Wyklęte pokolenia , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Diabelski urok , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Nieznośny urok PRL , Lubimyczytac.pl .
- ↑ Lepsi od Pana Boga. Reportaże z Polski Ludowej , Lubimyczytac.pl .