Jean-Luc Nancy

W tym artykule szczegółowo omówimy temat Jean-Luc Nancy. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty związane z Jean-Luc Nancy. W całym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, mając na celu przedstawienie pełnego i obiektywnego obrazu Jean-Luc Nancy. Dodatkowo podkreślimy konkretne przykłady i studia przypadków, które ilustrują znaczenie i znaczenie Jean-Luc Nancy dzisiaj. Bez wątpienia ten artykuł będzie lekturą obowiązkową dla wszystkich zainteresowanych dogłębnym zrozumieniem fenomenu Jean-Luc Nancy.

Jean-Luc Nancy (ur. 26 lipca 1940 w Paryżu, zm. 23 sierpnia 2021 w Strasburgu) – francuski filozof.

Jest autorem ponad dwudziestu książek, obejmujących szeroką problematykę filozoficzną. Na jego filozofię wpływ wywarli szczególnie Jacques Derrida, Georges Bataille czy Martin Heidegger. Wiele jego prac poświęconych jest dekonstrukcji.

Wiele swoich prac napisał we współpracy z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em, z którym pracował na Université Marc Bloch w Strasburgu.

Najważniejsze publikacje

  • La Remarque spéculative (Un bon mot de Hegel), Paris, Galilée, 1973.
  • La titre de la lettre, Paris, Galilée, 1973 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em)
  • Le Discours de la syncope. I. Logodaedalus, Paris, Flammarion, 1975.
  • L’absolu littéraire. Théorie de la littérature du romantisme allemand, Paris, Seuil, 1978 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em).
  • Ego sum, Paris, Flammarion, 1979.
  • Le partage des voix, Paris, Galilée, 1982.
  • La communauté désoeuvrée, Paris, Christian Bourgois, 1983.
    • (pl) Rozdzielona wspólnota, przeł. M. Gusin, T. Załuski, Wrocław 2010.
  • L’Impératif catégorique, Paris, Flammarion, 1983.
  • L’oubli de la philosophie, Paris, Galilée, 1986.
  • Des lieux divins, Mauvezin, T.E.R, 1987.
  • L’expérience de la liberté, Paris, Galilée, 1988.
  • Une Pensée Finie, Paris, Galilée, 1990.
  • Le poids d’une pensée, Québec, Le griffon d’argile, 1991.
  • Le mythe nazi, La tour d’Aigues, L’Aube, 1991 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em)
  • La comparution (politique à venir), Paris, Bourgois, 1991 (wraz z Jeanem-Chrisophe'em Baillym).
  • Corpus, Paris, Métailié, 1992.
    • (pl) Corpus, przeł. M. Kwietniewska, Gdańsk 2002.
  • The birth to presence, Stanford, Stanford University Press, 1993.
  • Les Muses, Paris, Galilée, 1994.
  • Être singulier pluriel, Paris, Galilée, 1996.
  • Hegel. L’inquiétude du négatif, Paris, Hachette, 1997.
  • L’Intrus, Paris, Galilée, 2000.
  • Le regard du portrait, Paris, Galilée, 2000.
  • La pensée dérobée. Paris, Galilée, 2001.
  • The evidence of film. Bruxelles, Yves Gevaert, 2001.
  • La création du monde ou la mondialisation. Paris, Galilée, 2002.


Przypisy

  1. E' morto Jean-Luc Nancy, il filosofo che indagava sui limiti della democrazia (wł.)
  2. Ignaas Devish, Nancy, Jean-Luc (1940-), Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 (ang.).