W tym artykule poruszony zostanie temat Krzemień, który ma ogromne znaczenie i jest interesujący dla różnych obszarów społeczeństwa. Krzemień to temat, który wywołał szeroką debatę i na przestrzeni lat wzbudził zainteresowanie wielu osób. Celem tego artykułu jest dogłębna analiza różnych aspektów związanych z Krzemień, od jego początków po dzisiejszy wpływ. Podobnie uwzględnione zostaną różne perspektywy i podejścia, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego ważnego tematu. Dlatego głównym celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i zaktualizowanego spojrzenia na Krzemień, aby promować refleksję i krytyczną analizę wokół tego bardzo istotnego tematu.
Krzemień – skała osadowa, skrytokrystaliczna, krzemionkowa (biochemiczna lub chemiczna), występująca w formie kulistych, bulwiastych, bochenkowatych lub soczewkowatych konkrecji w obrębie skał niekrzemionkowych takich jak wapienie, margle, dolomity. Konkrecje krzemienne mają ostre granice ze skałą otaczającą, co odróżnia je od czertu. Zwykle jest pokryty jasną korą krzemionkową, bardziej miękką od samego krzemienia.
Przeważnie krzemienie są utworzone przez chalcedon, ewentualnie z domieszką opalu, rzadziej zaś przez chalcedon z domieszką kwarcu. Niekiedy zawierają skrzemionkowane skamieniałości różnych organizmów.
Może mieć bardzo różną genezę. Krzemienie powstałe równowiekowo z osadem, który je otacza (syngenetyczne) mają często krzemionkę organiczną, pochodzącą z rozpuszczania szkieletów bezkręgowców, m.in. igieł gąbek krzemionkowych. Mogą też powstawać wtórnie, w obrębie skał znacznie starszych, w wyniku wytrącania się krzemionki z roztworów krążących szczelinami i pęknięciami.
Na całym obszarze Polski, dokąd dotarł lądolódplejstoceński, występują krzemienie przyniesione przez lądolód z terenów południowej Skandynawii oraz z dna Bałtyku.
Zastosowanie
Używany był od prehistorii przez człowieka jako materiał do wyrobu narzędzi, broni i do krzesania ognia. Był jednym z pierwszych surowców wydobywanych na skalę przemysłową, np. w Krzemionkach koło Ostrowca Świętokrzyskiego,
Obecnie nadal jest surowcem w przemyśle ceramicznym i materiałów ściernych,
Służy do wyrobu farb,
Do produkcji kul stosowanych w młynach,
Zastosowanie w jubilerstwie ograniczone. Wyrabia się przede wszystkim przedmioty artystyczne i dekoracyjne (blaty do stołów, popielniczki, stojaki do książek, przyciski do listów).