W dzisiejszym świecie Nacionalna suspilna tełeradiokompanija Ukrajiny to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę. Z biegiem czasu temat ten zyskał na znaczeniu i stał się przedmiotem zainteresowania różnych warstw społeczeństwa. Istnieje wiele aspektów, które krążą wokół Nacionalna suspilna tełeradiokompanija Ukrajiny, od jego wpływu na codzienne życie ludzi po jego związek z gospodarką, polityką i kulturą. W tym artykule dokładnie zbadamy Nacionalna suspilna tełeradiokompanija Ukrajiny i przeanalizujemy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków po ewolucję w czasie, poprzez implikacje w różnych obszarach, Nacionalna suspilna tełeradiokompanija Ukrajiny jest dziś przedstawiany jako temat o dużej złożoności i znaczeniu.
całościowo Państwowy Komitet ds. Telewizji i Radiofonii Ukrainy „Dzierżkomteleradio” – właściciel korporacji, reprezentuje państwo ukraińskie i skarb państwaUkrainy.
Nacionalna suspilna tełeradiokompanija Ukrajiny (NSTU) (ukr.Національна суспільна телерадіокомпанія України (НСТУ), tłum. „Narodowa Publiczna Teleradiokompania Ukrainy”), powszechnie znana jako Suspiłne (ukr.Суспільне, tłum. publiczne) – ukraińskitelewizyjnynadawca publiczny i zarazem spółka akcyjna.
Całość udziałów firmy należy do państwa Ukrainy, jej status reguluje ustawa „O telewizji publicznej i radiofonii Ukrainy” przyjęta 17 kwietnia 2014 roku. Organy państwowe nie mają prawa ingerować w politykę programową firmy. Spółka prowadzi kanał telewizyjny Perszyj, jedyny ukraiński państwowy kanał ogólnokrajowy, który obejmuje swoim zasięgiem ponad 97% terytorium Ukrainy, oraz jego programy skierowane są do wszystkich warstw społecznych społeczeństwa ukraińskiego i mniejszości narodowych. Jej oddział radiowy, Ukrajińśke Radio (ukr.Українське радіо), jest najpopularniejszą stacją radiową informacyjną i rozrywkową na Ukrainie, nadającą w 192 miejscowościach we wszystkich 24 obwodach. Do priorytetowych kierunków sieci należą publicystyka informacyjna, popularnonaukowa, kulturoznawcza, rozrywkowa i sportowa.
Nadawanie radiowe na Ukrainie rozpoczęło się 16 listopada 1924 roku, gdy około godz. 19:00 w Charkowie, ówczesnej stolicy Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej nadano słowa „Halo! Halo! Halo! Mówi Charków, mówi Charków, mówi Charków! Wszyscy, wszyscy, wszyscy! Działa pierwsza radiostacja telefoniczna na Ukrainie!”. Następnie odbył się koncert Państwowego Kwartetu Muzycznego im. Viloma i radiowego magazynu „Proletar”, które zostały odtworzone i odebrane w miejskich klubach łącznie przez niecałą godzinę czasu antenowego. Na cześć rozpoczęcia nadawania ukraińskiego radia, 16 listopada został ogłoszony Dniem Pracowników Radia, Telewizji i Komunikacji na Ukrainie. 16 listopada 1924 powstaje prekursor NSTU – Narodowa Radiokompania Ukrainy (NRU). Pierwsza sieć radiowa na Ukrainie pojawiła się w 1928 roku.
Już 1 lutego 1939 roku w Kijowie została nadana pierwsza transmisja telewizyjna ze stacji telewizyjnej, znajdującej się w Domu ukraińskiego radia. Transmisja trwała 40 minut, w trakcie której pokazywany był portret Sergo Ordżonikidze. Po zakończeniu II wojny światowej, 6 listopada 1951 w Kijowie na antenie stacji telewizyjnej po raz pierwszy został transmitowany radziecki film patriotyczny „Wielki blask”. Następnego dnia została pokazana uroczystość na cześć 34. rocznicy rewolucji październikowej. 1 maja 1952 nadany koncert ukraińskich śpiewaków Kijowskiego Teatru Opery im. Tarasa Szewczenki. Natychmiast po budowie telecentrów w Moskwie i Leningradzie, w 1953 roku zakończono budowę nowej Kijowskiej stacji telewizyjnej na Chreszczatyku. Regularna transmisja programów rozpoczęła się w 1956 roku, wcześniej były wyświetlane filmy fabularne i dokumentalne tylko dwa razy dziennie. 20 stycznia 1965 powstał pierwszy regularny kanał ukraiński o nazwie UT-1 (Ukraińska TV-1). Była to stacja telewizji publicznej, której program nadawany jest obecnie pod nazwą Perszyj.
1 stycznia 1992 na Ukrainie powstał drugi kanał UT-2. Od 1969 roku stacja telewizyjna w Kijowie, a od 1976 roku także stacja telewizyjna we Lwowie już przesyłała programy kolorowe. W 1983 roku rozpoczęto budowę nowej stacji telewizyjnej w Kijowie, przy ulicy Melnykowa 42. Dopiero 30 grudnia 1992 oddana do eksploatacji. W grudniu 1989 roku koncesję na nadawanie otrzymała pierwsza prywatna stacja telewizyjna o nazwie „Tonis”, stając się pierwszym konkurentem państwowej stacji na rynku. Po odzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1992 roku UT został zreorganizowany na DTRK (Państwowa Teleradiomówna Kompania Ukrainy, ukr. Державна телерадіомовна компанія України, ДТРК), który od 1993 roku jest członkiem Europejskiej Unii Nadawców. 1 czerwca 1995 powstaje prekursor NSTU – Narodowa Telekompania Ukrainy (NTU).
Ustawa regulująca status NSTU „O telewizji publicznej i radiofonii Ukrainy” została przyjęta 17 kwietnia 2014 roku. 8 sierpnia prezydent Petro Poroszenko podpisał ustawę „O zmianie niektórych aktów ustawodawczych dotyczących telewizji publicznej i radiofonii Ukrainy”. 19 stycznia 2017 roku oficjalnie działalność rozpoczyna Narodowa Publiczna Teleradiokompania Ukrainy, zarejestrowana w skarbie państwa, na której pierwszego prezesa poprzez otwarte głosowanie wybrany został Zurab Alasania. Ukraina stała się równocześnie przedostatnim krajem europejskiej bez publicznego serwisu telewizyjnego – nadal nie posiada go Białoruś. W marcu 2017 roku wprowadzono nowe prawo, wymagające, aby co najmniej 75% programów było nadawanych w języku ukraińskim.
Wraz z rozpoczęciem inwazji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku, większość ukraińskich kanałów telewizyjnych przełączyła się na sygnał telewizji parlamentarnej Rada, gdzie wraz z wieloma innymi kanałami telewizja publiczna zaczęła nadawać program Jedyni nowyny (ukr.Єдині новини, tłum. Zjednoczone wiadomości), które są kolejno produkowane przez różne kanały i uzupełniane oficjalnymi informacjami przez agencje rządowe, aby „obiektywnie i szybko dostarczać wyczerpujących informacji z różnych regionów kraju 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu”. Od 1 marca 2022 roku w związku z inwazją Rosji na Ukrainę kanał Perszyj jest dostępny w ramach telewizji hybrydowej na ósmym multipleksie naziemnej telewizji cyfrowej w Polsce.
Kanały telewizyjne i stacje radiowe
Kanały telewizyjne
NSTU operuje 27 kanałami telewizyjnymi, w tym 3 ogólnokrajowymi i 24 regionalnymi dla każdego obwodu Ukrainy.