Rekonesans – wstępne zapoznanie się z czymś w określonym terenie; w terminologii wojskowej oznacza rozpoznanie stanowisk i sił przeciwnika, w kartografii - dokonanie elementarnych pomiarów i obliczeń terenu. Również zapoznanie się z porządkiem i przebiegiem ćwiczeń itp.
To: misja podejmowana w celu uzyskania w drodze bezpośredniej obserwacji lub wykorzystania innych metod wykrywania informacji o działaniach i środkach przeciwnika albo danych meteorologicznych, hydrologicznych lub geograficznych określonego obszaru.
Czas, miejsce i sposób przeprowadzenia rekonesansu podporządkowany jest jego celowi oraz rozpatrywanej w nim problematyce. Elementem determinującym przebieg rekonesansu jest styl pracy dowódcy, jego doświadczenie i osobowość. Dowódca decyduje, w jakim celu, kiedy, gdzie i z kim uda się w teren. Szef sztabu opracowuje szczegółowe wytyczne dotyczące przeprowadzenia rekonesansu. Uwzględnia go w planie pracy sztabu. Wytyczne te są przekazywane podczas informowania operacyjnego lub odprawy koordynacyjnej.
Rekonesans ma na celu konfrontację przyjętej koncepcji rozegrania walki z warunkami terenowymi, oraz udokładnienie zadań i ich koordynację.
Przejazd oraz wykonywanie czynności w punkcie pracy powinny odbywać się z zachowaniem zasad maskowania i bezpieczeństwa. Skład i środki grup rekonesansowych do wyjazdu w teren powinny być ograniczone do niezbędnego minimum, a drogi dojazdu winny zapewnić warunki maskowania. Punkty pracy grup rekonesansowych należy maskować i chronić.
Grupa rekonesansowa – grupa wyznaczona przez dowódcę lub sztab do przeprowadzenia rekonesansu rejonów przyszłych działań bojowych, rozmieszczania wojsk lub sprzętu technicznego, stanowisk (punktów) dowodzenia itp.
Plan rekonesansu wykonuje się w formie dokumentu pisemno-graficznego.
Część pisemna obejmuje:
Część graficzna zawiera: