Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992

W dzisiejszym świecie Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 nabrał niespotykanego dotąd znaczenia w naszym nowoczesnym społeczeństwie. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu, wpływając na nasze decyzje, relacje międzyludzkie i sposób widzenia świata. Dlatego konieczne jest dokładne zrozumienie Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 i jego implikacji, aby skutecznie poruszać się we współczesnym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992, aby rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak istotny.
XVI Zimowe Igrzyska Olimpijskie
IO 1988

IO 1994

Stolica igrzysk

Albertville
 Francja

Liczba ekip

64

Liczba sportowców

1801

Liczba konkurencji

57 w 7 dyscyplinach

Otwarcie

8 lutego 1992

Oficjalne otwarcie

François Mitterrand

Zamknięcie

23 lutego 1992

Przysięga olimpijska

Surya Bonaly (sportowcy)
Pierre Bornat (sędziowie)

Znicz olimpijski

Michel Platini
François-Cyrille Grange

Stadion

Théâtre des Cérémonies, Albertville

XVI Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się we francuskiej miejscowości Albertville w 1992 roku. Startowało 1801 zawodników (488 kobiet) z 64 krajów. Po raz pierwszy wystartowali reprezentanci 12 państw: Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji, Estonii, Hondurasu, Litwy, Łotwy, Republiki Irlandii, Słowenii i Suazi.

Wybór gospodarza

Do organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 1992 roku kandydowało siedem miast: Albertville, Anchorage, Berchtesgaden, Cortina d’Ampezzo, Falun, Lillehammer oraz Sofia. W październiku 1986 roku w Lozannie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski wybrał z tego grona miasto organizatora Igrzysk Zimowych Olimpijskich.

Wyniki głosowania na gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992
Miasto Państwo Runda 1 Runda 2 Runda 3 Runda 4 Dogrywka 5 Runda 6
Albertville  Francja 19 26 29 42 51
Sofia  Bułgaria 25 25 28 24 25
Falun  Szwecja 10 11 11 11 41 9
Lillehammer  Norwegia 10 11 9 11 40
Cortina d’Ampezzo  Włochy 7 6 7
Anchorage  Stany Zjednoczone 7 5
Berchtesgaden  Niemcy 6

Ostatecznie gospodarza wyłoniono 17 października 1986 roku, podczas 91. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Lozannie. W szóstej turze głosowania, z liczbą 51 głosów, zwyciężyło francuskie Albertville. W sukces Albertville nie wierzyło wielu analityków i ekspertów. Wszystko dlatego, iż Francuzi postanowili rozłożyć igrzyska na przestrzeni 1040 kilometrów kwadratowych. MKOl uwierzył jednak w obietnice szefów komitetu organizacyjnego – Michela Barniera i słynnego alpejczyka Jeana-Calude'a Killy'ego – iż impreza zachowa spójny charakter. Rzeczywistość okazała się jednak inna. Zaledwie 18 konkurencji rozegrano w głównym mieście ZIO, zaś pozostałe zostały rozsiane po Courchevel, La Plagne, Les Arcs, Les Menuires, Les Saisies, Meribel, Pralognan-la-Vanoise, Tignes i Val d'Isere. Skończyło się na horrorze logistycznym, przede wszystkim dla kibiców i dziennikarzy, muszących pokonywać znaczne odległości z jednej olimpijskiej areny na drugą. Głos zabierali także ekolodzy, którzy sprzeciwiali się decyzji francuskiego rządu o zniesieniu programu ochrony lasów w celu zbudowania toru bobslejowego i tras narciarskich. Prawdziwym problemem były jednak przemiany polityczne w Europie. Gospodarze nie byli przygotowani na przyjazd kilkunastu dodatkowych reprezentacji. Dość powiedzieć, iż miasto Brides-les-Baines, gdzie wybudowano wioskę olimpijską, miało 10 milionów dolarów deficytu i wisiało nad nim widmo bankructwa. Problem został rozwiązany w następujący sposób – państwa byłego Związku Radzieckiego (z wyłączeniem Litwy, Łotwy i Estonii), przysłały na igrzyska wspólną reprezentację, pod nazwą Wspólnoty Niepodległych Państw. Ich przyjazd na imprezę został opłacony przez głównych sponsorów MKOl.Uroczysta ceremonia otwarcia XVI Zimowych Igrzysk Olimpijskich miała miejsce 8 lutego 1992 roku na Theatre des Ceremonies w Albertville. Do regionu Savoie we Francji przybyło 1801 sportowców z 64 państw. Po ośmiu latach przerwy do rywalizacji powrócił Senegal, po pięćdziesięciu sześciu – Łotwa, zaś po sześćdziesięciu czterech - Litwa. Ponownie witano także reprezentację zjednoczonych Niemiec, a w miejsce ZSRR pojawiła się drużyna Wspólnoty Niepodległych Państw. Na zimowych igrzyskach zadebiutowały z kolei zespoły Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji, Estonii, Hondurasu, Irlandii, Słowenii i Suazi. W porównaniu z zawodami w Calgary, do Albertville nie przybyły ekipy Fidżi, Guamu, Gwatemali, Meksyku i Portugalii. We Francji pojawiła się także 53-osobowa reprezentacja Polski, której chorążym po raz drugi został hokeista, Henryk Gruth. Europejska Wspólnota Gospodarcza, znana obecnie jako Unia Europejska, proponowała komitetowi organizacyjnemu 12 milionów dolarów, w zamian za umożliwienie otwarcia igrzysk Jacques'owi Delors, przewodniczącemu Komisji Europejskiej. Francuzi jednak byli nieugięci i imprezę w Albertville otworzył ich prezydent, Francois Mitterrand. Ogień olimpijski na stadion wprowadził Michel Platini. Znakomity francuski piłkarz przekazał jednak na samym końcu pochodnię towarzyszącemu mu ośmiolatkowi. I to właśnie Francois-Cyrille Grange zapalił olimpijski znicz.

Dyscypliny olimpijskie

Dyscypliny pokazowe

Państwa uczestniczące

Medale zdobyte przez państwa uczestniczące w XVI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich

Kalendarz

W poniższym kalendarzu zaprezentowano dni, w których rozdane zostały medale w danej konkurencji (żółty kolor), rozegrane zostały eliminacje (niebieski kolor), rozegrana została gala łyżwiarzy figurowych (jasnożółty), ceremonia otwarcia (zielony) i zamknięcia igrzysk (czerwony)

Luty 1992 8
So
9
Ni
10
Pn
11
Wt
12
Śr
13
Cz
14
Pt
15
So
16
Nd
17
Pn
18
Wt
19
Śr
20
Cz
21
Pt
22
So
23
Nd
Złote medale
Biathlon 6
Biegi narciarskie ●● ●● 10
Bobsleje 2
Hokej na lodzie 1
Kombinacja norweska 2
Łyżwiarstwo figurowe 4
Łyżwiarstwo szybkie 10
Narciarstwo alpejskie 10
Narciarstwo dowolne ●● 2
Saneczkarstwo 3
Short track ●● ●● 4
Skoki narciarskie 3
Złote medale 4 3 3 3 6 4 5 4 5 4 3 5 4 2 2 57
Ceremonie

Klasyfikacja medalowa

Klasyfikacja medalowa według państw
  państwo ogółem   złote   srebrne brązowe
1.  Niemcy 26 10 10 6
2. Wspólna reprezentacja 23 9 6 8
3.  Norwegia 20 9 6 5
4.  Austria 21 6 7 8
5.  Stany Zjednoczone 11 5 4 2
6.  Włochy 14 4 6 4
7.  Francja 9 3 5 1
8.  Finlandia 7 3 1 3
9.  Kanada 8 2 3 2
10.  Korea Południowa 4 2 1 1

Osiągnięcia reprezentacji Polski

Osiągnięcia reprezentacji Polski
dyscyplina konkurencja reprezentant miejsce
kombinacja norweska Stanisław Ustupski 8.
biathlon 4x7,5 km sztafeta męska 9.

Przypisy

Bibliografia