Francis Peyton Rous
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: patologia | |
| Alma Mater |
Johns Hopkins University, |
| Nagrody | |
Francis Peyton Rous (ur. 5 października 1879 w Baltimore, Maryland, zm. 16 lutego 1970 w Nowym Jorku) – amerykański lekarz patolog, laureat Nagrody Nobla w 1966 roku (wspólnie z Charlesem Hugginsem).
Studiował na Johns Hopkins University w Baltimore i uniwersytecie stanowym Michigan. W latach 1906–1908 pracował tam na stanowisku profesora. Od 1909 roku pracował w Instytucie Badań Medycznych Rockefellera, od 1957 roku był konsultantem Instytutu Badań nad Rakiem Sloana-Ketteringa. Członek Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie oraz londyńskiego Royal Society.
Prowadził badania nad rakotwórczą rolą niektórych kancerogennych wirusów, za co został wyróżniony Nagrodą Nobla w 1966 roku (jeden z najstarszych laureatów w historii), razem z Charlesem Hugginsem.
W roku 1911 wykrył pierwsze takie wirusy, zdolne do samodzielnej replikacji, wywołujące u kur mięsaka (nazywane wirusami mięsaka Rousa – Rous sarcoma virus). Udowodnił doświadczalnie, że mięsak można przenosić nie tylko drogą zwykłego przeszczepienia, ale również stosując bezkomórkowy przesącz i jest wywołany przez wirus. Opracowane przez niego techniki przechowywania krwi przyczyniły się do powstania pierwszych banków krwi.
Przypisy
Bibliografia
- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
| 1962 | |
|---|---|
| 1963 | |
| 1964 | |
| 1965 | |
| 1966 | |
| 1967 | |
| 1968 | |
| 1969 |
